Ένα από τα πολύ βασικά μοτίβα του σημερινού μας κόσμου είναι η φαντασίωση πως εμείς είμαστε οι φωτισμένοι μέσα σε μια θάλασσα άγνοιας· είναι η σιγουριά της νεωτερικότητας που νόμιζε πως είχε πιάσει τον πάπα από τ’ αρχίδια. Μια σιγουριά που ξεκινούσε από τα αριστερά και κατέληγε στα δεξιά του πολιτικού φάσματος και εκφραζόταν συχνά μέσω της θρησκείας της προόδου. Της μεταφυσικής πεποίθησης δηλαδή πως κάθε αύριο είναι πάντα καλύτερο από κάθε χθες.